In mijn kennissenkring wordt me vaak de vraag gesteld wat ik nou eigenlijk doe als gerechtsdeurwaarder. Met name of ik dan echt langs de deuren ga en bij de mensen thuis kom. Het antwoord is ja! En of ik dat dan niet “eng” vind en “je zult wel een hoop ellende zien”. Dat laatste klopt wel voor een deel: ik kom ze nou eenmaal niet als Gaston de Postcode Loterijprijs overhandigen. Ik kom vaak een niet zo’n blijde boodschap brengen.
Maatschappelijke functie
Eng vind ik het niet, hoewel het natuurlijk altijd wel afwachten is wie de deur open doet en hoe de stemming van diegene is. Mijn ervaring is dat als je de mensen benadert zoals je zelf benaderd wilt worden, je een heel eind komt. Niemand vindt het leuk of accepteert het als er een boeman/boevrouw voor de deur staat die min of meer binnendringt. Iemand die de tegenpartij wel eens even gaat vertellen wat zijn of haar plichten zijn.
Een open gesprek waarbij je de mensen in hun waarde laat, maar ze wel duidelijk maakt wat er nu van hun verwacht wordt. Ik sta nu eenmaal niet voor niets bij ze aan de deur. Ik blijf altijd oplossingsgericht, dat is waar ik elke dag weer voor ga! En dat dan vooral in eenvoudige taal uitleggen, zodat het voor iedereen begrijpelijk is. De papieren die ik mee heb zijn voor veel mensen toch nog wel in moeilijke taal geschreven. Alleen al omdat er veel vakjargon in staat. Vaak willen mensen ook gewoon even hun verhaal kwijt of weten ze niet wat hun mogelijkheden zijn. In zo’n geval is een luisterend oor en advies soms al genoeg om ze over de streep te trekken. In dat opzicht heb je als gerechtsdeurwaarder zeker een maatschappelijke functie.
Geen dag hetzelfde, maar altijd een uitdaging
Op een doorsnee dag bezoek ik ongeveer 40 adressen. Het bezoek kan variëren van het afgeven van een dagvaarding, dwangbevel of vonnis tot het leggen van loonbeslagen bij werkgevers of op uitkeringen bij verschillende instanties. Daarnaast leg ik huisbezoeken af om op die manier contact te krijgen met de debiteur en tot een voor alle partijen aanvaardbare oplossing te komen.
Natuurlijk kom je achter de voordeur van alles tegen! Van mensen die na tig keer kloppen en bellen niet opendoen en die na binnenkomst (met politie) gewoon in bed blijken te liggen. Maar ook complete al dan niet in werking zijnde wietplantages, compleet uitgewoonde woningen, slaapkamers ingericht als SM-kamer met alle toeters en bellen. Je komt werkelijk overal, dus ook bij mooie grachtenpanden met prachtig meubilair. Ik onderhoud contact met heel veel verschillende mensen en je komt van alles tegen.
Dit alles maakt dat geen dag hetzelfde is en dat elke dag weer een uitdaging is!
